Στο στάδιο σχεδιασμού της αποκατάστασης , η οδοντιατρική ομάδα επιλέγει τον τύπο και την θέση των προς τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων αφού πρώτα αποφασίσει ποιο είδος οδοντικής προσθετικής εργασίας ενδείκνυται σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά.
Πρώτα λαμβάνεται η απόφαση για το είδος της προσθετικής αποκατάστασης και εν συνεχεία μελετώνται αναλυτικά οι επιμέρους παράμετροι.
Μια προσθετική εργασία επί εμφυτευμάτων επιτρέπει την αποκατάσταση μιας ή περισσότερων νωδών (απογυμνωμένων από δόντια) περιοχών των γνάθων αποκλείοντας τον επιζήμιο εκτροχισμό των παρακείμενων της νωδότητας φυσικών δοντιών.
Η θεραπευτική αυτή εναλλακτική ακολουθεί τη θεμελιώδη αρχή της μεγίστης διατήρησης των βιολογικών ιστών.
Με βάση τις διαθέσιμες κλινικές μελέτες εκτιμάται ότι η ορθότερη επιλογή πρώτης γραμμής είναι η μονήρης επιεμφυτευματική αποκατάσταση (αντιστοιχία ενός προσθετικού δοντιού προς ένα εμφύτευμα) όπου αυτή δύναται να εφαρμοσθεί.
Η διάμετρος του προς τοποθέτηση εμφυτεύματος καθορίζεται αυστηρά από παράγοντες όπως η διαθεσιμότητα και ποιότητα οστού στην περιοχή, το εύρος του χάσματος καθώς και το μέγεθος του ελλείποντος δοντιού.
Ακίνητες Επιεμφυτευματικές Αποκαταστάσεις
Το κοινό στοιχείο σε όλες τις ακίνητες αποκαταστάσεις είναι ότι δεν επιτρέπουν στον ασθενή την αφαίρεσή τους. Αυτό σημαίνει ότι παραμένουν σταθερές στη θέση τους χωρίς να αποσπώνται, ανεξάρτητα από το επίπεδο δραστηριότητας.
Μια ακίνητη αποκατάσταση συχνά ενδείκνυται και προσφέρεται ως εναλλακτική και για τον ολικά νωδό ασθενή (τον ασθενή που στερείται συνολικά δοντιών).
Το ψυχολογικό πλεονέκτημα των ακίνητων εργασιών είναι κεφαλαιώδους σημασίας.
Συχνά οι ασθενείς αναφέρουν ότι αισθάνονται τα εμφυτευμένα δόντια <<καλύτερα από τα δικά τους>>. Σε σχέση με την ολική τους οδοντοστοιχία οι βελτιωτικές αλλαγές είναι αναντίρρητα καθοριστικές.
Στην άνω γνάθο η κατασκευή ακίνητης προσθετικής εργασίας επί εδάφους ολικής νωδότητας (ολικής έλλειψης δοντιών) υπαγορεύει την τοποθέτηση τουλάχιστον πέντε οδοντικών εμφυτευμάτων.
Η δυνατότητα αξιόπιστης αποκατάστασης της άνω γνάθου επί τεσσάρων εμφυτευμάτων αξιοποιείται προσφάτως και τυχαίνει ενθουσιώδους υποδοχής από τους οδοντιατρικούς ασθενείς.
Συνεπώς πρόκειται για βάσιμη θεραπευτική επιλογή υψηλών απαιτήσεων και προδιαγραφών που κερδίζει πάντως συνεχώς έδαφος στην κλινική πράξη.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
- Φυσικότητα και απαράμιλλη αισθητική
- Λιγότερη παγίδευση τροφών
- Μικρότερη ανάγκη συντήρησης
- Μακρά διάρκεια ζωής (όση και των εμφυτευμάτων)
- Σταθερή συγκράτηση
- Αυτοπεποίθηση στη λειτουργία
