Για να απαντηθεί το ερώτημα θα ήταν χρήσιμη μια αναφορά στις σοβαρές επιπτώσεις της απώλειας των δοντιών. Η απώλεια ενός ή περισσοτέρων δοντιών επιφέρει δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον του στόματος. Η απώλεια οδοντικών μονάδων οδηγεί αναπόδραστα σε απώλεια οστικού υποβάθρου και επακόλουθη οστική ατροφία. Μοιραία υπόκεινται απώλειες και οι μαλακοί ιστοί που επενδύουν το οστούν. Συμπερασματικά, το φατνιακό οστούν δεν αναγεννάται και η απουσία λειτουργικών ερεθισμάτων στη νωδή περιοχή ,την απογυμνωμένη από δόντια, επιτείνει την έλλειψη σε μαλακούς και σκληρούς ιστούς.

Η οδοντική εξαγωγή είναι ο προεξάρχων αιτιολογικός παράγοντας απώλειας οστού των γνάθων .Η απώλεια αυτή συντελείται χρονικά κατά κύριο λόγο κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους και συχνά συνοδεύεται από υπερέκφυση των ανταγωνιστών δοντιών, μετανάστευση γειτονικών δοντιών ,δημιουργία πρόωρων επαφών, συγκλεισιακών παρεμβολών και εν γένει αποδιοργάνωση της μασητικής λειτουργίας.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα αναπληρώνουν τις πολύτιμες οδοντικές μονάδες και έχουν μόνιμο χαρακτήρα αποκατάστασης με ύψιστο βιολογικό όφελος, γεγονός που συνιστά ίσως το κορυφαίο συγκριτικό πλεονέκτημά τους .
Βελτιώνουν αποδεδειγμένα την όψη του προσώπου, τη στήριξη των μαλακών στοιχείων αυτού (χείλη, παρειές),αποκαθιστούν τη μάσηση, τη φώνηση και την αισθητική.
Προσφέρουν πέρα από την ασφάλεια της μόνιμης αποκατάστασης και την απαράμιλλη αίσθηση και όψη της απόλυτα φυσικής οδοντοφυΐας .

Ο κλινικός ιατρός εξετάζει κλινικά και ακτινογραφικά ,συλλέγει πληροφορίες εκτός των άλλων από το ιατρικό ιστορικό και διαπιστώνει την δυνατότητα εφαρμογής εμφυτευμάτων για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά.

Διατήρηση της ανατομίας των ιστών
Διατήρηση ανέπαφων των γειτονικών δοντιών
Ασφάλεια
Αίσθηση φυσικής οδοντοφυΐας
Μονιμότητα της αποκατάστασης

Οι προσθετικές στεφάνες και γέφυρες στηριζόμενες επί εμφυτευμάτων υπερτερούν αδιάψευστα έναντι των παραδοσιακών προσθετικών εργασιών.

• Αποτρέποντας την απώλεια οστού των γνάθων και την υφίζηση των ούλων
• Παρέχοντας σταθερότητα και άνεση στη μάσηση
• Εξασφαλίζοντας φυσική όψη και ανυπέρβλητη αισθητική
• Διατηρώντας ανέπαφα τα υπάρχοντα παρακείμενα υγιή δόντια

Η μακροπρόθεσμη δεκαπενταετής κλινική επιβίωση των οδοντικών εμφυτευμάτων ανέρχεται σε ποσοστά άνω του 90%.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών επιστρέφουν στην εργασία και τις καθημερινές δραστηριότητές τους από την επόμενη κιόλας ημέρα.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων προκαλείται μια ήπια ενόχληση απόλυτα ανεκτή από τον ασθενή.
Συχνά επισημαίνεται από τους ίδιους τους ασθενείς μας ότι η ενόχληση είναι σημαντικά ασθενέστερη σε σύγκριση με τον πόνο που προκαλεί μια εργώδης οδοντική εξαγωγή ή μια απαιτητική ενδοδοντική θεραπεία.
Σε πολύπλοκα περιστατικά πολλαπλών τοποθετήσεων, ταυτόχρονης ανύψωσης ή/και άμεσων αποκαταστάσεων ενδεχομένως να προκληθεί σοβαρότερη ενόχληση. Σε κάθε περίπτωση, ο ασθενής καλύπτεται με κατάλληλη αγωγή παυσίπονων και αντιφλεγμονοδών φαρμάκων.

Στην Κλινική Οδοντογένεσις τοποθετούνται αποκλειστικά αυστηρά επιλεγμένα οδοντικά εμφυτεύματα καταξιωμένων εμπορικών σημάτων. Τα κορυφαία αυτά παγκοσμίως συστήματα εμφυτευμάτων προέρχονται από εταιρείες καθιερωμένες στο χώρο της Οδοντιατρικής. Διακρίνονται από μοναδικά χαρακτηριστικά καθοριστικής σημασίας στην κλινική τους εφαρμογή:

• Επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη και ανάπτυξη των συστημάτων
• Ερευνητική τεκμηρίωση της κλινικής χρήσης τους
• Πειράματα σε ζώα
• Έγκυρες ελεγχόμενες προοπτικές μελέτες
• Πολυκεντρικές κλινικές δοκιμασίες
• Εξαιρετική τεχνική και κλινική υποστήριξη.

Υπολογίστε ότι τρία εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες έχουν θεραπευθεί με εμφυτεύματα ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνεται ετησίως κατά 500,000.

Κάθε οδοντιατρικός ασθενής συνιστά ξεχωριστή περίπτωση και το σχέδιο θεραπείας του εξατομικεύεται κατάλληλα.
Καθοριστικός παράγοντας διαμόρφωσης του απαιτούμενου χρόνου ολοκλήρωσης του περιστατικού αναδεικνύεται η ποιότητα, η ποσότητα και τα λοιπά μορφολογικά χαρακτηριστικά του διαθέσιμου οστού των γνάθων όπως αυτά διαπιστώνονται κατά την αρχική προσέλευση του ασθενούς.
Σε περιπτώσεις μικρής και μέσης πολυπλοκότητας, απαιτούνται τέσσερις έως έξι μήνες από την ημέρα χειρουργικής τοποθέτησης των οδοντικών εμφυτευμάτων έως ότου δρομολογηθεί η προσθετική αποκατάσταση.

Η αποκατάσταση του στόματος με οδοντικά εμφυτεύματα λαμβάνει χώρα κατά στάδια.
Τελείται μια προσεκτική σειρά κλινικών βημάτων προς όφελος του ασθενούς.

• Κλινική και ακτινογραφική εξέταση, αξιολόγηση και κατάστρωση σχεδίου θεραπείας.
• Στάδιο χειρουργικής τοποθέτησης των οδοντικών εμφυτευμάτων
• Απαιτούμενη χρονική περίοδος οστεοενσωμάτωσης(επανέλεγχος).
• Προσθετική αποκατάσταση.
• Διατήρηση αποτελέσματος. Θεραπείες συντήρησης.

Ως αντενδείξεις θεραπείας με οδοντικά εμφυτεύματα αναδεικνύονται οι ακόλουθες περιστάσεις:

• Ιστορικό ακτινοβόλησης των οστών των γνάθων/κεφαλής
• Ανεξέλεγκτη/μη θεραπευθείσα προϋπάρχουσα περιοδοντική νόσος
• Παρουσία παθολογικών αλλοιώσεων στα οστά των γνάθων ή κακοήθων βλαβών
• Ψυχιατρικές διαταραχές
• Ανεξέλεγκτη κατανάλωση οινοπνευματωδών προϊόντων
• Πρόσφατο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
• Ενδοφλέβια χορήγηση διφωσφονικών φαρμάκων
• Βαρύ κάπνισμα
• Ανοσοκαταστολή

Η τοποθέτηση των οδοντικών εμφυτευμάτων δεν επιχειρείται μέχρις ότου πιστοποιηθεί η ολοκλήρωση της ανάπτυξης του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος.